Yavaş yavaş özlem!
Anılar okuyorum.Günceler ve mektuplar aralıyorum.İnsanın bütün mahrem duygularını aralıyorum.Bağrı açılıyor gizli kalmış tüm duygularuın.Kendi duygularım gün yüzüne çıkıyor.Engel olamıyorum.İstemsizce yükseliyor sakladıklarım.Aklanan ve karalanan iseklerim.
Özlem yavaş,daha yavaş.Dört saat oldu N'yi göreli...İçimdeki yalnızlığın dışa vurumu sorunlu,sesli,anlamsız.N'nin Bursa yolunda olması,yaşam gibi sorunlu.Benliğim ayrılıktan öylesine uzak ki bilinci haftalar sürecek ayrılığın farkında bile değil!Geriye kaç gün,kaç saat bilmem kaç dakika kalmış diye bağırıyor,sararan yapraklarıyla takvim.Oysa bilincime zararlıymış takvimin konuşması ve beni dinlemesi defterlerin.Kime anlatıp,kimi dinleyebilirim ki N yokken.
Daha yavaş özlem N'nin gerçek olduğunu söyle.Yoksa çıldıracağım.
sıfıriki,elliyedi
